Historia parafii p.w. Św. Trójcy
Powstanie parafii p.w. Św. Trójcy przypada na rok 1918. Drewniany budynek powstał z inicjatywy mieszkańców Ząbek, którym niewygodnie było dojeżdzać do najbliższej parafii na Pradze. Miejsce na świątynie przypadło na niewielki pagórek, przy rozwidleniu dróg prowadzących w kierunku Pragi, Kawęczyna i Zielonki. Wcześniej w tym miejscu znajdował się budynek mieszkalny, należący do nadleśnictwa.
Początki parafii były bez stałego proboszcza. Na niedzielę przyjeżdzał bryczką ks. Fortner z praskiej parafii Matki Boskiej Loretańskiej. Kapłan był spokrewniony z księżną Marianną Radziwiłłową, rezydującą w Ząbkach. Kapłan przejeżdzając przez wieś, obdarowywał biegnące ku niemu dzieci cukierkami.
Pierwszy proboszcz parafii pojawił się w 1919 roku i był nim ks. Leonard Szpądrowski. Zamieszkał on na początku obok kościoła, w zaniedbanym budynku przy ul. Warszawskiej. Później przeniósł się do niewielkiego dworku, przy ul. Piłsudskiego.
W sierpniu 1920 roku w Ząbkach stacjonowały polskie jednostki, pod wodzą Józefa Hallera (1883-1960). Wśród nich był ksiądz Ignacy Skorupka (1895-1920). Mimo krótkiego pobytu, ksiądz Ignacy zdążył się zaprzyjaźnić z miejscową młodzieżą. W dniu 14 sierpnia kapelan odprawił Msze polową. Msza Święta odbyła się na niewielkim pagórku, obok drewnianego kościoła. Jeszcze tego samego dnia ksiądz Ignacy poległ w zmaganiach wojennych pod Ossowem.
W sztuce ksiądz Skorupka przedstawiany jest jako idący z krzyżem na czele szturmującej młodzieży, harcerzy i żołnierzy, w tle z Matką Bożą wspierającą z nieba polskich żołnierzy. Ksiądz Skorupka mówił do żołnierzy: „nie minie 15-ty sierpnia, dzień Matki Bożej Zielnej, a wróg będzie pobity”. Obraz ten upamiętnia zwycięską operację zwaną "Cudem nad Wisłą".
Na lata 1937 - 1939 przypadła konsekracja i budowa nowego murowanego kościoła. Kościół wybudowano dzięki ofiarności parafian, w tym także dyrektora ząbkowskiej cegielni, który nieodpłatnie ofiarował parafii pewną ilość cegieł. Druga wojna światowa przerwała budowę kościoła parafialnego.
W czasie okupacji niemieckiej, w pierwszych dniach sierpnia 1944 roku, Niemcy urządzili w ząbkowskim kościele etatowy punkt noclegowy, dla osób wysiedlonych z Wołomina. Przez kilka dni i nocy przebywało w nim 100-150 osób.
We wrześniu 1944 roku nastąpiło wycofanie się wojsk niemieckich. Ich miejsce zajęła armia radziecka. Ulokowali się w domu hr. Ronikiera. Znamiennym wydarzeniem była kradzież dzwonu armii czerwonej który słuzył do sygnalizacji zmiany warty. Później okazało się, że dzwon był łupem, zrabowanym przez Rosjan z kościoła w Wilnie. Po wyjeździe wojsk radzieckich z Ząbek, dzwon został przekazany proboszczowi parafii.
Od czerwca 1972 r. do października 1975, za proboszczostwa ks. Tadeusza Karolaka, wikariuszem był ksiądz Jerzy Popiełuszko (1947-1984). Parafia Św. Trójcy była dla niego pierwszym miejscem posługi kapłańskiej. Ks. Jerzy zasłynął jako obrońca godności ludzkiej, praw człowieka do wolności sumienia i wyznania oraz sprawiedliwości społecznej. Kierował się pawłowym przesłaniem "zło dobrem zwyciężaj". Miał też umiejętność gromadzenia ludzi wokół siebie. Każdy, kto opuszczał jego mieszkanie nie wychodził z pustymi rękami. Parafianie z Ząbek wspominają go jako solidnego katechetę i założyciela kółka różańcowego. 19 październik 1984 - to data jego uprowadzenia i zamordowania przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
W piątą rocznicę jego śmierci w kościele świętej Trójcy wmurowano tablicę pamiątkową
Zaś osiem lat później przed kościołem, został odsłonięty pomnik księdza Jerzego Popiełuszki.
Jeszcze za proboszczostwa ks. Tadeusza Karolaka, w roku 1982, parafia doczekała się wieży dzwonniczej. W wieży umieszczono cztery dzwony kościelne o nazwach: dzwon Jana Pawła II, Stefana Wyszyńskiego, Św. Jakub i Św. Tadeusz.
W latach 1919 - 2004 proboszczami parafii Świętej Trójcy byli następujący księża:
- Leonard Szpądrowski (1919-1922)
- Ludwik Kleszczyński (1922-1925)
- Adam Dawidowicz (1925)
- Karol Malowaniec (1925-1928)
- Antoni Zieliński (1928-1935)
- Jerzy Sitnik (1935-1938)
- Jan Rozbiewski (1938-1945)
- Stanisław Sobczak (1946-1954)
- Jerzy Modzelewski (1954-1957)
- Michał Chojecki (1957-1962)
- Albin Chełchowski (1962-1968)
- Tadeusz Karolak (1968-1987)
- Zdzisław Gniazdowski (1987-1997)
- Adam Szkóp (1997-2000)
- Edward Kowara (2000- )
Literatura:
Żbikowski Ryszard "Ząbki - dzieje, ludzie, miasto" wyd. Apostolicum Ząbki 2006
Mielna Kindziuk "Ks. Jerzy Popiełuszko" wydawnictwo "M" Kraków 2004
Stefania Viscardi "Cud na Wisłą" Wspólnota Królowej Rodzin, nr 6(104) 2006